10-letnie wspólne badania NIWA i Departamentu Ochrony nad projektem, zbierającym dane o wielkich białych rekinach zamieszkujących wody Nowej Zelandii dobiegają końca.
Ekspert w dziedzinie połowów rekina dr Malcolm Franciszek z NIWA jest jednym z kilku badaczy, którzy spędzili ostatnią dekadę na oznaczaniu białych rekinów, gatunku chronionego. Od 2005 roku otagowano 95 rekinów, głównie na Wyspach Chatham i Stewart, dzięki czemu dokonano wielu ciekawych odkryć.
Dr Franciszek powiedział – „Początkowym celem projektu było dowiedzenie się, jak mobilne są rekiny, jaką odległość przebywają gdzie, i jakie są ich wymagania siedliskowe. Okazało się, że większość rekinów migruje na zimę do tropików. Pierwsze informacje na ten temat były niespodzianką. Teraz wiemy, że migrują w okresie od maja do lipca, a wracają w okresie od grudnia do marca, większość czasu pozostając w nowozelandzkich wodach.”
Warto przeczytać:
W zeszłym tygodniu wielki biały rekin długości 3.3 m nazwany przez naukowców Pip, przybył do Nowej Południowej Walii, w pobliżu Sydney. Z danych śledzenia wynikało, iż płynął przez 20 dni i przebył w tym czasie 2020 km. Od tego czasu przemieszczał się stopniowo w kierunku północnym, a ostatnio wpłynął na wody Queensland.
Najczęściej czytane:
Kolejny rekin, samica o nazwie Caro 3,7 m, została zlokalizowana w okolicach wyspy Stewart, gdzie przebywała przez kilka miesięcy, ale przypuszcza się, że jej migracja potrwa krótko. Dla porównania wielkie białe rekiny, które żyją na całym południowym wybrzeżu Australii, poruszają się głównie na wschód lub zachód wzdłuż wybrzeża, nie zapuszczają się zbyt często na otwarty ocean.
Tagowanie rekinów w Nowej Zelandii wykazało, że wielkie białe podróżują w linii prostej w trakcie migracji, średnio około 5 km/h lub 100 km na dzień, ale przeważnie jest to około 150 km dziennie. W godzinach popołudniowych spędzają czas na powierzchni, regularnie również nurkują na głębokość pomiędzy 200 a 800 m. Rekordowa zarejestrowana głębokość to 1246 m. Nie wiadomo dlaczego zanurzają się tak głęboko, zakłada się, że w ten sposób zbierają pożywienie. Nie wiadomo również, w jaki sposób umieją poruszać się w linii prostej i dlaczego.
Badania potwierdziły, iż młode rekiny zamieszkują płytkie wody przybrzeżne i przystanie wokół Nowej Zelandii, żywiąc się głównie rybami. Gdy dorosną do około 3 m długości, zaczynają żerować, polując na ssaki morskie. Nadal żywią się rybami i kalmarami, ale mają tendencję do gromadzenia się blisko kolonii fok. Takie informacje wykazują duże zmiany zachowań wśród dorosłych osobników.
Informacje zebrane przez badaczy posłużą do analizy gdzie i kiedy rekiny są najbardziej narażone na złowienie przez komercyjne statki połowowe.
Clinton Duffy, naukowiec z wydziału ochrony rekinów ma bazę ponad 100 zidentyfikowanych rekinów podzielonych według wzoru, koloru i kształtu płetwy grzbietowej. Niektóre osobniki są widywane co roku w porze znakowania, ponieważ wiele rekinów wraca do tego samego miejsca. Naukowcy obserwują migrację wielu nowych rekinów. To utrudnia szacowanie wielkości populacji.
Źródło: niwa.co.nz
