Rekiny, określane są mianem niebezpiecznych, bezwzględnych drapieżników. Jak pokazują najnowsze badania, posiadają umiejętności, które mogą nas zaskoczyć.
Śledzenie oznakowanych rekinów przynosi zaskakujące informacje
Polowanie w sąsiedztwie według zasad
Duże rekiny żerują według hierarchii gatunkowej
Warto przeczytać:
Śledzenie oznakowanych rekinów przynosi zaskakujące informacje
Naukowcy z australijskiego Uniwersytetu Murdocha prowadzili badania w wodach Zatoki Meksykańskiej na sześciu dużych gatunkach rekinów: czarnopłetwych, tygrysich, tępogłowych, piaskowych, głowomłotach olbrzymich i rekinach młotach. Do badań oznakowano 172 wolno żyjące osobniki, co umożliwiło monitorowanie ich zachowania w czasie rzeczywistym.
Najczęściej czytane:
Polowanie w sąsiedztwie według zasad
Ku zaskoczeniu naukowców, odmienne gatunki rekinów korzystające z tych samych terytoriów polują według ustalonych zasad. Zwierzęta zdobywają pożywnie tak, by nie przeszkadzać sobie nawzajem. W ciągu doby rekiny tępogłowe były najbardziej aktywne we wczesnych godzinach porannych, natomiast rekiny tygrysie w południe, rekiny piaskowe po południu, rekiny czarnopłetwe w godzinach wieczornych, a głowomłoty olbrzymie jak i rekiny młotowate w godzinach nocnych.
Ku zaskoczeniu naukowców, odmienne gatunki rekinów korzystające z tych samych terytoriów polują według ustalonych zasad. Zwierzęta zdobywają pożywnie tak, by nie przeszkadzać sobie nawzajem. W ciągu doby rekiny tępogłowe były najbardziej aktywne we wczesnych godzinach porannych, natomiast rekiny tygrysie w południe, rekiny piaskowe po południu, rekiny czarnopłetwe w godzinach wieczornych, a głowomłoty olbrzymie jak i rekiny młotowate w godzinach nocnych.
Duże gatunki rekinów żerują według hierarchii gatunkowej
Zdaniem naukowców pory żerowania prawdopodobnie przynajmniej częściowo uzależnione są od hierarchii gatunkowej. Mniej dominujące drapieżniki zmuszone są do polowania, tak by unikać większych rekinów. Takie podejście zmniejsza konkurencje podczas zerowania, a przypadku niektórych gatunków zwiększa szansę przeżycia.
Współistnienie drapieżników morskich podczas żerowania wpływa nie tylko na podział zasobów, ich obecność odżałuje na zachowanie innych gatunków morskich.
Zobacz także:
Źródło: Uniwersytet Murdocha
