Niemal wszystkie zwierzęta kontynuują rozmnażanie przez całe życie, ale okazuje się, że niektóre z nich ewoluują, by przestać.
Okazuje się, iż oprócz ludzi, gatunki doświadczające menopauzy, to wszystkie zębate wieloryby – Białuchy, Narwale, Orki, Wieloryby Płetwiaste i Grindwale Krótkopłetwe.
Nowe badanie przeprowadzone zostały przez naukowców z uniwersytetów w Exeter i Yorku oraz Centrum Badań nad Wielorybami.
Warto przeczytać:
Jak sugerują wyniki?
Menopauza rozwijała się niezależnie u trzech gatunków wielorybów, być może początek dał wspólny przodek Białuchy i Narwala.
„Aby menopauza miała sens w kategoriach ewolucyjnych, gatunek potrzebuje zarówno powodu, aby przestać się rozmnażać, jak i powód, aby dalej żyć” – powiedział autor publikacji, dr Sam Ellis z uniwersytetu w Exeter.
Istnienie menopauzy u Orek jest dobrze udokumentowane, dzięki szczegółowym badaniom prowadzonym przez ponad cztery dekady. Jednakże informacje dotyczące życia Białuch czy Narwali nie są już tak powszechnie dostępne.
Najczęściej czytane:
Dane do badań zebrano, wykorzystując martwe wieloryby 16 gatunków, w których to znaleziono uśpione jajniki u starszych samic Białychy i Narwala.
Opierając się na wynikach, naukowcy przewidują, że gatunki te mają struktury społeczne — podobnie jak u Orek — oznacza to, że coraz starsze samice żyją w coraz większych, spokrewnionych stadach.
Ewolucyjna strategia
Badania sugerują, że tak samo było również w przypadku naszych przodków. Korzyści płynące dla społeczności stada z doświadczenia, wiedzy i pomocy starszych samic, wyjaśniają, dlaczego drogą ewolucji, rozwinęła się menopauza.
„Patrzenie na inne gatunki, takie jak te zębate wieloryby, może pomóc nam ustalić, w jaki sposób ewoluowała ta niezwykła strategia reprodukcyjna.”
Chociaż osobniki wielu gatunków mogą, nie rozmnażają się w późnym wieku. Naukowcy szukali dowodów na „ewolucyjną strategię”, w której samice miały znaczny okres życia po rozrodzie.
Badanie zostało sfinansowane przez Radę ds. Badań Środowiska Naturalnego. Zespół obejmował naukowców z Uniwersytetu w Yorku i Centrum Badań nad Wielorybami.
