Słuchaj w wersji audio
Po 107 latach odnaleziono na Morzu Weddella wrak statku jednego z najsłynniejszych poszukiwawczy w historii.
Na głębokości 3008 m, cztery mile na południe od ostatniej znanej pozycji, jaką zarejestrował kapitan Frank Worsley, odnaleziono wrak słynnego okrętu „Endurance”. Odkrycia dokonano podczas wyprawy badawczej, która zorganizowana została przez Falklands Maritime Heritage Trust’s. Poszukiwania prowadzone były za pomocą hybrydowych podwodnych pojazdów Saab Sabertooth z pokładu statku badawczego SA Agulhas II z Kapsztadu.
„Jesteśmy przytłoczeni szczęściem, że udało nam się zlokalizować i uchwycić Endurance” – powiedział Mensun Bound, Dyrektor Eksploracji wyprawy. „To zdecydowanie najwspanialszy drewniany wrak statku, jaki kiedykolwiek widziałem. Jest wyprostowany, dobrze widoczny z dna morskiego, nienaruszony i w doskonałym stanie. Widać nawet napis „Endurance” biegnący wzdłuż rufy, bezpośrednio pod barierką. Jest to kamień milowy w historii polarnictwa. Jednak nie chodzi tu tylko o przeszłość; przybliżamy historię Shackletona i Endurance nowym widzom oraz następnemu pokoleniu, które będzie odpowiedzialne za ochronę regionów polarnych i naszej planety.
„Mamy nadzieję, że nasze odkrycie zainteresuje młodych ludzi i zainspiruje ich pionierskim duchem, odwagą i męstwem tych, którzy popłynęli Endurance na Antarktydę. Składamy hołd umiejętnościom nawigacyjnym kapitana Franka Worsleya, kapitana Endurance, którego szczegółowe zapiski były nieocenione w naszym dążeniu do zlokalizowania wraku. Chciałbym podziękować moim kolegom z The Falklands Maritime Heritage Trust za umożliwienie przeprowadzenia tej niezwykłej ekspedycji, a także firmie Saab za jej technologię oraz całemu zespołowi zaangażowanych ekspertów, którzy uczestniczyli w tym monumentalnym odkryciu.”
Imperialna ekspedycja
Sir Ernest Shackleton w 1914 r. zorganizował wyprawę transantarktyczną, która doskonale wpisywała się w ówczesny nurt podróżników — odkrywców. Jej celem było przebycie całego kontynentu antarktycznego z Zatoki Vahsel na wybrzeżu Morza Weddella do cieśniny McMurdo. Pomysł zrodził się wkrótce po zakończonej sukcesem ekspedycji Roalda Amundsena w 1911 r., który jako pierwszy dotarł do bieguna południowego.
Optymistycznie zaplanowaną wyprawę Shackletona szybko pokrzyżowały warunki pogodowe
Podróżnik miał nadzieję, iż lód morski będzie stosunkowo luźny i przejezdny, niestety kiedy barkentyna Endurance w grudniu 1914 roku, dotarła do celu, okazał się niespodziewanie gęsty. Podejmowane wielokrotnie próby przebicia się spowodowały utknięcie statku w lodzie. Uwięzieni podróżnicy dryfowali przez wiele miesięcy bez celu, aż do lipca 1915 r. gdy wichura, łamiąc lód, odblokowała kadłub. Z czasem zniszczenia Endurance były tak poważne, iż 10 października 1915 Shackleton zebrał zapasy, namioty, i z pomocą trzech łodzi ratunkowych przeniósł załogę na lód, pozostawiając zniszczoną barkentynę na pastwę wichrów i lodu. Ostatecznie Endurance zniknął w lodowych wodach 21 listopada.
Członkowie ekspedycji wyruszyli w niesamowitą, pełną trudów epicką podróż. Żywiąc się mięsem fok i psów z zaprzęgów, dryfowali na północ z lodem, a gdy rozpada się lód, z pomocą swoich łodzi docierają na niezamieszkaną Wyspę Słoni, na krańcu Półwyspu Antarktycznego.
Nieugięty podróżnik, wraz z sześcioma innymi mężczyznami w jednej z łodzi wyruszają w dalszą drogę. Pokonują 1300 km przez otwarte morze na wyspę Georgia Południowa, aby szukać pomocy w znajdującej się tam stacji wielorybniczej. Na miejsce docierają 20 maja 1916 roku. Rozpoczynają organizację akcji ratunkowej. Załoga Endurance została uratowana 30 sierpnia.
<
p style=”text-align: left;”>Wrak Endurance jest chronionym miejscem historycznym i pomnikiem w ramach systemu traktatów antarktycznych.