Największe zrzutowisko broni chemicznej w basenie Morza Północnego powstałe po 1919 roku znajduje się w pobliżu wybrzeży Belgii, niedaleko granicy z Holandią.
W okolicach Knokke-Heist zalega około 35 000 ton amunicji, w tym 12 000 ton pocisków z gazami trującymi. W ramach corocznym badań próbek wody stwierdzono, że doszło do zanieczyszczenia spowodowanego wyciekiem gazu musztardowego. Wcześniejsze analizy ujawniły obecność trotylu.
Na dzień dzisiejszy nie wiadomo jak wpłynie na środowisko morskie połączenie tych dwóch związków chemicznych, dlatego zdaniem ekspertów, zaleca się jak najszybsze oczyszczenie dna morskiego z pozostałości wojennych.
Warto przeczytać:
Nie wiadomo jeszcze, jakie zostają podjęte dalsze działania w celu ochrony wód. Zdaniem flamandzkiego ministra Philippe De Backer „nie ma powodu do paniki”.
Skala dotyczącą zrzutowisk broni chemicznej w wodach okalających naszą planetę nadal nie do końca jest znana.
Szacuje się, że po drugiej Wojnie Światowej zrzucono do mórz ponad 1,5 miliona ton amunicji, z czego 90 ton to broń chemiczna w zatoce niemieckiej, niedaleko Wysp Fryzyjskich. W cieśninie Skagerrak między Danią a Norwegią alianci zatopili co najmniej 45 statków wypełnionych bronią chemiczną.
Najczęściej czytane:
W cieśninie dzielącej Irlandię od Szkocji pozbyto się miliona ton pocisków, z których część była broną chemiczną.
Ponadto jest też około 120 podmorskich śmietników, o których wiadomo, że zawierają metale ciężkie i substancje niebezpieczne, a 64 spośród tych składowisk mieści się niedaleko wybrzeży Francji.
Do kolekcji miejsc, w których odnotowano zalegające pozostałości powojennej broni, warto dodać i te, których nie zgłoszono czy też nie odnotowano.
Mapa zawierająca dane zrzutowisk pozostałości powojennych zatopionych po 1918 roku.
Szacuje się również, że do wód Bałtyku, po drugiej Wojnie Światowej alianci zrzucali amunicję z niemieckich arsenałów, w ilości ponad 40 000 ton, z czego przynajmniej 13 000 ton zawierało substancje trujące.
Pozostawione w skorodowanych kanistrach czy beczkach związki arsenu, gazu musztardowego, chloropikryny, fosgenu, difosgenu, zalegające na dnie stają się olbrzymim zagrożeniem dla życia wodnego.
Źródło: independent, nonproliferation, wiki
