Najnowsze badania rzucają nowe światło na problem mikroplastiku w oceanach. Naukowcy odkryli, że każda część anatomiczna koralowców, w tym śluz powierzchniowy, tkanka i szkielet, zawiera mikroplastik. Odkrycie to może wyjaśnić tzw. problem brakującego plastiku, gdzie około 70% plastikowych śmieci w oceanach pozostaje niezlokalizowanych. Zespół badawczy sugeruje, że koralowce mogą działać jako pochłaniacze mikroplastiku, absorbując go z wód oceanicznych.
Plastik stał się nieodłącznym elementem współczesnego życia, przynosząc ogromne korzyści, ale także poważne zagrożenia dla środowiska. Szacuje się, że rocznie do oceanów trafia od 4,8 do 12,7 milionów ton plastiku. To zanieczyszczenie ma długotrwałe konsekwencje, które wciąż są badane przez naukowców na całym świecie.
Zespół badawczy z Instytutu Badawczego Mechaniki Stosowanej (RIAM) Uniwersytetu Kyushu, we współpracy z tajlandzkim Uniwersytetem Chulalongkorn, opracował nową technikę wykrywania mikroplastiku. Badania skupiono na wybrzeżu wyspy Si Chang w Zatoce Tajlandzkiej, znanej z małych raf koralowych.
Naukowcy zebrali 27 próbek koralowców z czterech gatunków. Rozdzielono je na trzy główne części: śluz powierzchniowy, tkankę i szkielet. Każdą warstwę poddano serii chemicznych płukanek, które rozpuszczały poszczególne anatomiczne elementy koralowca. Następnie filtrowano zawartość i analizowano ją pod kątem obecności mikroplastiku.
W próbkach znaleziono 174 cząstki mikroplastiku, głównie o rozmiarze od 101 do 200 μm, co odpowiada szerokości ludzkiego włosa. Spośród wykrytych mikroplastików, 38% znajdowało się na powierzchni śluzu, 41% w tkance, a 21% w szkielecie.
Odkrycie mikroplastiku we wszystkich częściach koralowców sugeruje, że koralowce mogą być ważnym elementem w zrozumieniu problemu brakującego plastiku w oceanach. Naukowcy uważają, że koralowce działają jako pochłaniacze, co może mieć poważne konsekwencje dla ekosystemów morskich.
Próbki mikroplastiku znalezione w koralowcach. Różnorodność mikroplastiku wyekstrahowanego z koralowców u wybrzeży wyspy Si Chang w Zatoce Tajlandzkiej. Jak widać po kolorze, kształcie i rozmiarze, koralowce będą konsumować szeroką gamę mikroplastiku, z których wiele jest cieńszych od ludzkiego włosa. (Uniwersytet Kyushu/laboratorium Isobe) Próbki mikroplastiku znalezione w koralowcach. Różnorodność mikroplastiku wyekstrahowanego z koralowców u wybrzeży wyspy Si Chang w Zatoce Tajlandzkiej. Jak widać po kolorze, kształcie i rozmiarze, koralowce będą konsumować szeroką gamę mikroplastiku, z których wiele jest cieńszych od ludzkiego włosa. (Uniwersytet Kyushu/laboratorium Isobe)
Aby lepiej zrozumieć i zwalczać problem zanieczyszczenia plastikiem, RIAM we współpracy z Uniwersytetem Chulalongkorn planuje utworzenie Centrum Studiów nad Plastikiem Oceanicznym. Celem jest również stworzenie kompletnej mapy dna oceanu do 2030 roku, co pozwoli na monitorowanie i zarządzanie zanieczyszczeniem w skali globalnej.
Zanieczyszczenie plastikiem jest jednym z najpoważniejszych problemów ekologicznych naszych czasów. Odkrycie obecności mikroplastiku we wszystkich częściach anatomicznych koralowców otwiera nowe możliwości badawcze i wyzwania. Tylko poprzez zrozumienie i skuteczne zarządzanie tym problemem możemy chronić nasze oceany i ich mieszkańców.
