Stanowiący ogromne zagrożenie niemiecki okręt podwodny z czasów II Wojny Światowej wypełniony pojemnikami chemikaliów, zostanie zasypany.
„Podwodny Czarnobyl”
Takim mianem określono wrak U-Boota, na którego pokładzie znajdują się kanistry z chemikaliami. Toksyczna bomba zawiera 1800 zbiorników rtęci.
Co roku do wód morza Norweskiego przedostają się z uszkodzonego kadłuba około 4 kilogramy rtęci. Taka ilość toksycznych chemikaliów przez lata spowodowała bardzo duże skażenie ekologiczne.
W rezultacie rząd Norweski zobowiązał się do uszczelnienia dna morskiego i zakopania wraku. Prawie 30 000 metrów kwadratowych dna morskiego otaczającego okręt podwodny jest teraz zanieczyszczone rtęcią. Spoczywający na 152 metrach wrak zostanie zasypany stertą 12 metrów gruzu.

Ze względu nachylenie dna istnieje duża zagrożenie uszkodzeniem kadłuba. Z tego względu, już w zeszłym roku zainstalowano siedmiometrowe przeciw wypełnienia, zabezpieczające przód wraku. Holenderscy specjaliści skonstruowali specjalnie urządzenie, którego celem będzie przeprowadzenie prac w dnie bez dalszych uszkodzeń kadłuba.

Zdaniem Stephena Hayesa, starszego specjalisty z Sekcji Instrumentacji i Monitorowania Norweskiego Instytutu Geotechnicznego (NGI), – „Opracowaliśmy i zbudowaliśmy wyspecjalizowane urządzenie wiertnicze i użyliśmy pojazdu zdalnie sterowanego (ROV) do zainstalowania czujników ciśnienia w sześciu różnych miejscach na dnie morskim, które będą pokryte przez kontr wypełnienie.
„Celem sond jest pomiar szybkości stabilizacji osadu podczas procesu napełniania.”
Całość prac rozpocznie się w przyszłym roku, a ich koszt wstępnie szacuje się na 25 milionów funtów.

Od czasu odkrycia w 2003 roku naukowcy cały czas zastanawiają się jak zabezpieczyć wrak.
Podobny proces pochłaniania zanieczyszczeń z wraków został z powodzeniem wykorzystany około 30 razy, w ciągu ostatnich 20 lat.
Według ekologów środki przewidziane do zabezpieczenia pozostałych 60 ton rtęci spoczywających we wraku nie są wystarczające. Ich zadaniem U-boot powinien zostać wyciągnięty, a następnie opróżniony.


Niemiecki okręt podwodny
U-864, będąc od końca 1944 roku w trakcie tajnej operacji, został storpedowany przez inny, brytyjski okręt podwody HMS Venturer. W ramach misji jednostka transportowała zaopatrzenie dla sojuszniczej Japonii.
Z powodu uszkodzeń kadłuba, okręt został skierowany przez kapitana do portu w Norwegi, celem wykonania napraw. Nie udało się jednak dotrzeć do celu.
U-864 zatonął z początkiem 1945 roku, na 150 metrach w okolicach wyspy Fedje.
Kadłub 240 tonowego U-Boota z powodu uszkodzeń, nie wytrzymał i podzielił się na dwie części. Wraz 73 członkami załogi, na dnie spoczęło około 65 ton rtęci do produkcji broni, części do rakiet i rysunki techniczne dla niemieckich myśliwców odrzutowych Me 163, Me 262, okrętu podwodnego, turbiny gazowej, sprężarki, radaru i innych urządzeń.

U-864 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX D2 z okresu II wojny światowej.
Jego zatopienie 9 lutego 1945 było jedynym przypadkiem w historii, kiedy zanurzony okręt podwodny zatopił inny okręt znajdujący się w zanurzeniu.
Źródło: Norweski Instytut Geotechniczny, Wikipedia