Przesyłanie danych za pomocą światłowodów nigdy wcześniej nie było tak sprawne i szybkie. Niestety, nie wszędzie mamy możliwość wykorzystania tego typu rozwiązań, szczególnie w komunikacji podwodnej.
Od dawna trwają prace nad zastosowaniem optycznej komunikacji bezprzewodowej w wolnej przestrzeni i w komunikacji podwodnej. Stworzono kilka standardów, które świetnie się sprawdziły, ale tylko na niewielkich odległościach.
Warto przeczytać:
W systemach bezprzewodowej komunikacji optycznej również tych stosowanych pod wodą, jednym z problemów, z którym borykają się naukowcy, jest różnica pomiędzy rozmiarem urządzenia, a jego przepustowością. Zastosowanie fotodetektora o większej powierzchni przechwytującej może stanowić problemem, ponieważ maksymalna prędkość transmisji danych automatycznie staje się wolniejsza.
Trwają prace nad luminescencyjnym polimerowym światłowodem dzięki, któremu być może uda się skutecznie zminimalizować ten problem, a jego zastosowanie nie tylko na dużych obszarach, ale i pod wodą do komunikacji podwodnej, pozwoli na uzyskanie transferu transmisji danych na poziomie setek megabitów na sekundę.
Najczęściej czytane:
Wszystko to za sprawą Chun Hong Kang i Boon Ooi, którzy wraz ze współpracownikami zaprojektowali i wykonali polimerowe włókna optyczne z domieszką nanokryształów CsPbBr3. Stworzony przez nich luminescencyjny polimerowy światłowód, działa jak scyntylator i może pracować na poziomie setek megabitów na sekundę.
Zastosowane w nim włókna absorbują optyczny sygnał danych przesyłany w fioletowym obszarze spektralnym (około 400 nm), a następnie reemitują go w zielonym obszarze (około 510 nm), dzięki czemu może on zostać wykryty przez szybki fotodetektor lawinowy.
„Mamy nadzieję, że utorujemy drogę ku pełnowymiarowej komercjalizacji systemów sieci bezprzewodowych opartych na technologii optycznej, które oferują wysoką przepustowość, niższe opóźnienia i szybsze tempo transmisji danych niż istniejąca technologia fal mikro- i milimetrowych” – wyjaśnił Chun Hong Kang. „Obejmuje to wprowadzenie systemu optycznego internetu bezprzewodowego do środowiska podwodnego, gdzie istniejąca technologia oparta na falach akustycznych i radiowych (RF) cierpi znacznie pod względem szybkości transmisji danych ze względu na wysokie tłumienie w wodzie”.
Eksperymentalne testy przeprowadzone przez naukowców przy długości fali 405 nm pokazują, iż system detektorów pracujący w paśmie 3 dB o szerokości 13,1 MHz, umożliwia uzyskanie prędkości transmisji danych do 152,5 Mbit/s.
Obecnie naukowcy pracują nad zwiększeniem wydajność poprzez optymalizację właściwości zastosowanych nanokryształów. Ich zdaniem jej zwiększenie mogłoby również umożliwić jednoczesną transmisję i detekcję wielu kanałów falowych, jednocześnie zwiększając przepustowość danych.
Źródło: Facebook KAUST Research
Zobacz także:
