Tlen jest niezbędnym elementem życia w środowiskach wodnych. Jego obecność w wodach jezior i oceanów warunkuje zdrowie ekosystemów, a zatem również nasze życie na planecie.
Ostatnie badania pokazują, że deoksygenacja wodna, czyli spadek stężenia rozpuszczonego tlenu, stanowi poważne zagrożenie dla stabilności ekologicznej i społecznej. Zjawisko to jest na tyle poważne, że wymaga globalnego monitorowania i podjęcia odpowiednich działań.
Warto przeczytać:
Deoksygenacja: Definicja i Znaczenie
Deoksygenacja wodna to proces, w którym stężenie rozpuszczonego tlenu w wodzie gwałtownie spada. Tlen jest kluczowym elementem dla życia wodnych organizmów, a jego niedobór prowadzi do poważnych zaburzeń ekosystemów. W badaniu opublikowanym w Nature Ecology and Evolution profesor Kevin Rose z Rensselaer Polytechnic Institute i jego współpracownicy omawiają, jak deoksygenacja wodna może destabilizować całą planetę.
Granice Planetarne i Deoksygenacja
Wcześniejsze badania identyfikowały zestaw globalnych procesów, znanych jako granice planetarne, które regulują zdolność do zamieszkania i stabilność planety. Obejmują one zmiany klimatu, zmiany użytkowania gruntów i utratę różnorodności biologicznej. Przekroczenie krytycznych progów w tych procesach może prowadzić do poważnych wyzwań ekologicznych, ekonomicznych i społecznych. Rose i jego zespół twierdzą, że deoksygenacja wodna powinna zostać dodana do listy granic planetarnych, ponieważ reaguje na inne procesy i je reguluje.
Skala Problemu
Najczęściej czytane:
Stężenia rozpuszczonego tlenu (DO) gwałtownie i znacząco spadły we wszystkich ekosystemach wodnych w ostatnich dekadach. Jeziora i zbiorniki wodne doznały strat tlenu wynoszących odpowiednio 5,5% i 18,6% od 1980 roku. Oceany zanotowały straty tlenu wynoszące około 2% od 1960 roku. Choć procentowy spadek w oceanach jest mniejszy, dotyczy on większej powierzchni i objętości. Na przykład, wody śródlądowe u wybrzeży środkowej Kalifornii straciły 40% tlenu w ciągu ostatnich kilku dekad.
Przyczyny i Skutki
Utrata tlenu w wodzie jest ściśle związana ze zmianami klimatu i użytkowania gruntów. Wzrost temperatury wody zmniejsza jej zdolność do rozpuszczania tlenu, a zmniejszona wentylacja wód głębokich z powodu silniejszej stratyfikacji potęguje problem. Dodatkowo zwiększone oddychanie zużywające tlen, związane ze wzrostem temperatury i dopływem składników odżywczych oraz materii organicznej, przyczynia się do dalszego spadku poziomu tlenu.
Gatunki wodne doświadczają fizjologicznych skutków niedoboru tlenu, a całe sieci pokarmowe mogą zostać przekształcone. Poszczególne organizmy często cierpią z powodu zmniejszonej zdolności sensorycznej, wzrostu, wielkości ciała i reprodukcji. Niski poziom tlenu może również prowadzić do masowej śmierci i ekologicznego upośledzenia.
Utrata tlenu w jeziorach i oceanach stanowi poważne zagrożenie dla ekosystemów, społeczeństwa i planety. Deoksygenacja wodna, będąca zarówno reakcją na inne granice planetarne i jednocześnie ich regulatorem, powinna znaleźć się w centrum globalnych działań na rzecz ochrony środowiska. Rozwiązanie tego problemu wymaga skoordynowanych wysiłków badawczych, monitorowania oraz wdrożenia odpowiednich polityk, aby zapewnić zdrowie naszych ekosystemów wodnych i przyszłość naszej planety.
Wszystkie te działania są niezbędne, aby przeciwdziałać dalszemu spadkowi poziomu tlenu w wodach, który ma dalekosiężne konsekwencje nie tylko dla środowiska, ale także dla społeczności ludzkich, które są od niego zależne.
Źródło: Rensselaer Polytechnic Institute
