U wybrzeży Morza Śródziemnego, w okolicach Malty, odnaleziono wrak okrętu podwodnego Royal Navy, który zatonął w 1942 r., po zderzeniu z niemiecką miną morską.
HMS Urge został zlokalizowany na głębokości ponad 130 metrów, przez naukowców z Uniwersytetu Maltańskiego, podczas badań podwodnych wód terytorialnych prowadzonych z pomocą autonomicznych pojazdów podwodnych i pojazdów typu ROV.
Badania historyczne, a w następnie ekspedycję badawczą zapoczątkował w 2017 roku Francis Dickinson, wnuk dowódcy Urge, który zawrócił się z prośbą do uniwersytetu o pomoc w odnalezieniu zaginionego okrętu podwodnego jego dziadka.
Warto przeczytać:
Przeprowadzone wstępne analizy lokalizacji pól minowych rozmieszczonych przez marynarkę wojenną Niemiec i Włoch, dopiero niedawno ujawnione, pozwoliły na wyodrębnienie obszarów do szczegółowych badań. Użycie pojazdów podwodnych w tym ROVa, wyposażonego w kamerę wideo o wysokiej rozdzielczości, umożliwiło odnalezienie wraku, a zarejestrowane szczegóły, pozwoliły na identyfikację okrętu podwodnego.
HMS Urge, niewielki okręt podwodny klasy U o długości zaledwie 58 metrów. Pierwotnie przeznaczony do treningu, okazały się bardzo skuteczny w działaniach wojennych.
Najczęściej czytane:
Kapitan jednostki, porucznik Kmdr. Edward Tomkinson i jego załoga zostali odznaczeni podczas wojny za szereg działań zakończonych sukcesem, w tym zatopienie niemieckiego tankowca i zatopienie włoskiego krążownika Giovanni delle Bande Nere, według wykazów Royal Navy.
HMS Urge był również częścią flotylli okrętów podwodnych, którą wysłano 27 kwietnia 1942 r. z Malty do Egiptu. Skierowany do portu w Aleksandrii nigdy tam nie dotarł. Oficjalnie został uznany za zaginiony, wraz z 32 osobami załogi i 11 członkami marynarki wojennej i korespondentem wojennym.
Zdaniem członków Admiralicji, Urge wpłynął na pole minowe wkrótce po opuszczeniu Malty. Dopiero odkrycie zniszczonego wraku w odległości około 3 kilometrów od wybrzeża Malty, w kanale prowadzącym z wyspy, pozwoliło na dokładne opisanie losów jednostki.
Uszkodzenia widoczne na wraku sugerują, że okręt zatonął natychmiast po zderzeniu z miną. Część dziobu o długości około 7 metrów została oderwana od reszty jednostki, co uniemożliwiło praktycznie zapobieżenie tragedii. Pozostała część wraku, zdaniem badaczy jest w dobrym stanie.
Wrak na mocy prawa maltańskiego i międzynarodowego został uznany za grób wojenny.
Źródło: Imperial War Museum, Uniwersytet Maltański , Project Spur
