W obliczu coraz częstszych doniesień o zagrożeniach morskiej fauny kolejna smutna wiadomość dotarła do opinii publicznej. Agencja NOAA Fisheries poinformowała, że u wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych odnaleziono martwego wieloryba biskajskiego z północnego Atlantyku.
Znaleziony ssak zlokalizowany około 80 km od wybrzeży Wirginii, to dorosła samica oznaczona numerem 1950. Była matką, która tej zimy urodziła swoje szóste cielę. Warto podkreślić, że samica była jedną z mniej niż 70 aktywnych rozrodczo samic tego gatunku, co czyni jej śmierć szczególnie dotkliwą dla ochrony tego zagrożonego gatunku.
„Z ogromnym żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci samicy nr 1950. To kolejny cios dla populacji wielorybów biskajskich, które już i tak znajdują się na skraju wyginięcia,” powiedział Gib Brogan, dyrektor kampanii w organizacji Oceana w Stanach Zjednoczonych.
Warto przeczytać:
Wiosenne migracje wielorybów biskajskich są pełne niebezpieczeństw, zwłaszcza dla par matka-cielę. Są one szczególnie narażone na uderzenia przez statki, co często kończy się tragicznie. W odpowiedzi na te zagrożenia, organizacje zajmujące się ochroną wielorybów apelują o wprowadzenie przepisów, które obniżą prędkość statków towarowych przepływających przez obszary migracji tych majestatycznych zwierząt.
Najczęściej czytane:
„Te wieloryby nie umierają z przyczyn naturalnych. Umierają śmiercią, której można było zapobiec,” dodał Brogan, wskazując na zderzenia z łodziami i zaplątanie się w sprzęt rybacki jako główne przyczyny śmiertelności wśród wielorybów biskajskich.
NOAA Fisheries zajęła się odholowaniem tuszy wieloryba na brzeg celem przeprowadzenia sekcji zwłok.
Regina Asmutis-Silvia, dyrektor wykonawcza organizacji zajmującej się ochroną wielorybów, podkreśliła – „Musimy działać teraz, zanim będzie za późno.”
Śmierć samicy nr 1950 jest 40. przypadkiem śmiertelnym w ramach zdarzeń dotyczących umieralności wielorybów biskajskich w północnym Atlantyku. Jej cielę, które nie zostało odnalezione w pobliżu, również uznaje się za poważnie zagrożone w wyniku śmierci matki.
W obliczu tej tragedii społeczność naukowa i organizacje ochrony przyrody oczekują na wyniki sekcji zwłok, które mogą rzucić światło na przyczyny śmierci i pomóc w opracowaniu strategii ochrony tych rzadkich i cennych stworzeń.
Źródło: NOAA Fisheries
